āļ§ัāļ™āļžุāļ˜āļ—ี่ 30 āļ•ุāļĨāļēāļ„āļĄ āļž.āļĻ. 2562

🌈āļšัāļ™āļ—ึāļāļ„āļĢั้āļ‡āļ—ี่ 11 ðŸŒˆ

āļ§ัāļ™āļĻุāļāļĢ์āļ—ี่ 25  āļ•ุāļĨāļēāļ„āļĄ āļž.āļĻ.2562

āļ āļēāļĐāļēāļ­ัāļ‡āļāļĪāļĐāđ€āļžื่āļ­āļ§ัāļ•āļ–ุāļ›āļĢāļ°āļŠāļ‡āļ„์āļ—āļēāļ‡āļ§ิāļŠāļēāļāļēāļĢ


English for Academic Purposes


ðŸŒĩðŸŒĩðŸŒĩðŸŒĩðŸŒĩðŸŒĩðŸŒĩðŸŒĩðŸŒĩðŸŒĩðŸŒĩðŸŒĩðŸŒĩðŸŒĩðŸŒĩðŸŒĩðŸŒĩðŸŒĩ

💜Story of subject💜


āļ§ัāļ™āļ™ี้āļ„ุāļ“āļ„āļĢูāļˆ๋āļēāđƒāļŦ้āđ€āļžื่āļ­āļ™āđ†āļ—ุāļāļāļĨุ่āļĄ āļ­āļ­āļāļĄāļēāļ™āļģāđ€āļŠāļ™āļ­āļ™ิāļ—āļēāļ™āđ€āļ›็āļ™āļ āļēāļĐāļēāļ­ัāļ‡āļāļĪāļĐ

āļāļĨุ่āļĄāļ—ี่ 1 āļ™ิāļ—āļēāļ™āđ€āļĢื่āļ­āļ‡ The Bat and the Weasels (āļāļĨุ่āļĄāļ‚āļ­āļ‡āļ—āļĢāļēāļĒāļัāļšāđ€āļžื่āļ­āļ™āđ†āļ„่āļ°)

A bat that fell onto the ground and was caught by a weasel pleaded to be spared his life. The weasel refused, saying that he was by nature the enemy of all birds. The Bat assured him that he was not a bird, but a mouse, and was then set free. Shortly afterwards, the Bat again fell to the ground and was caught by another weasel, whom he also asked not to eat him. The weasel said that he had a special hostility to mice. The Bat assured him that he was not a mouse, but a bird, and escaped a second time.

āļ„āļģāđāļ›āļĨ
āļ„้āļēāļ‡āļ„āļēāļ§āļ•ัāļ§āļŦāļ™ึ่āļ‡āļ•āļāļĨāļ‡āļŠู่āļžื้āļ™āđāļĨāļ°āļ–ูāļāļˆัāļšāđ‚āļ”āļĒāļ•ัāļ§āļ§ีāđ€āļ‹ิāļĨ āļĄัāļ™āđ„āļ”้āļ­้āļ­āļ™āļ§āļ­āļ™āļ‚āļ­āļŠีāļ§ิāļ•āļ‚āļ­āļ‡āļĄัāļ™āđāļ•่āļ•ัāļ§āļ§ีāđ€āļ‹ิāļĨāļ›āļิāđ€āļŠāļ˜ āļĄัāļ™āđāļĒ้āļ‡āļ§่āļēāđ‚āļ”āļĒāļ˜āļĢāļĢāļĄāļŠāļēāļ•ิāļ‚āļ­āļ‡āļ•ัāļ§āļĄัāļ™āđāļĨ้āļ§āļĄัāļ™āđ€āļ›็āļ™āļĻัāļ•āļĢูāļัāļšāļ™āļāļ—ุāļāļŠāļ™ิāļ” āļ„้āļēāļ‡āļ„āļēāļ§āļ‹ึ่āļ‡āļ›āļิāđ€āļŠāļ˜āļāļĨ่āļēāļ§āļ§่āļēāļĄัāļ™āđ„āļĄ่āđƒāļŠ่āļ™āļāđāļ•่āļĄัāļ™āđ€āļ›็āļ™āļŦāļ™ูāļ•่āļēāļ‡āļŦāļēāļ āļ•ัāļ§āļ§ีāđ€āļ‹ิāļĨāļˆึāļ‡āļ›āļĨ่āļ­āļĒāļĄัāļ™āđ„āļ› āļŦāļĨัāļ‡āļˆāļēāļāļ™ั้āļ™āđ„āļĄ่āļ™āļēāļ™ āļ„้āļēāļ‡āļ„āļēāļ§āļ็āļ•āļāļĨāļ‡āļĄāļēāļŠู่āļžื้āļ™āļ­ีāļāļ„āļĢั้āļ‡ āđāļĨ้āļ§āļ–ูāļāļˆัāļšāđ‚āļ”āļĒāļ§ีāđ€āļ‹ิāļĨāļ•ัāļ§āļ­ื่āļ™āđ† āļĄัāļ™āļĢ้āļ­āļ‡āļ‚āļ­āļŠีāļ§ิāļ•āļ­ีāļ āđāļ•่āļ§ีāđ€āļ‹ิāļĨ āļ•ัāļ§āļ™ี้āļšāļ­āļāļ§่āļē āļĄัāļ™āđ€āļ›็āļ™āļ§ีāđ€āļ‹ิāļĨāļ—ี่āđ€āļ›็āļ™āļ›āļิāļ›ัāļāļĐ์āļ•่āļ­āļŦāļ™ูāļĄัāļ™āđ€āļĨāļĒāļšāļ­āļāđāļ่āļ•ัāļ§āļ§ีāđ€āļ‹ิāļĨāļ§่āļēāļĄัāļ™āđ„āļĄ่āđƒāļŠ่āļŦāļ™ูāđāļ•่āļĄัāļ™āđ€āļ›็āļ™āļ™āļāļ•่āļēāļ‡āļŦāļēāļ āđāļĨ้āļ§āļĄัāļ™āļ็āļĢāļ­āļ”āļŠีāļ§ิāļ•āđ„āļ›āđ€āļ›็āļ™āļ„āļĢั้āļ‡āļ—ี่ 2



āļāļĨุ่āļĄāļ—ี่ 2 āļ™ิāļ—āļēāļ™āđ€āļĢื่āļ­āļ‡ The Fox and the Grapes

One hot summer’s day a fox was strolling through an orchard till he came to a bunch of Grapes just ripening on a vine which has been trained over a lofty branch. “Just the thing to quench my thirst,” quote he.Drawing back a few paces, he took a run and a jump, and just missed the bunch. Turning round again with a One, Two, Three, he jumped up, but with no greater success Drawing back a few paces, he took a run and a jump, and just missed the bunch. Turning round again with a One, Two, Three, he jumped up, but with no greater success

āļ„āļģāđāļ›āļĨ
āļ§ัāļ™āļŦāļ™ึ่āļ‡āđƒāļ™āļĪāļ”ูāļĢ้āļ­āļ™āļ­ัāļ™āļ­āļšāļ­้āļēāļ§ āļŦāļĄāļēāļˆิ้āļ‡āļˆāļ­āļāļ•ัāļ§āļŦāļ™ึ่āļ‡āļāļģāļĨัāļ‡āđ€āļ”ิāļ™āļ­āļĒู่āđƒāļ™āļŠāļ§āļ™āļœāļĨāđ„āļĄ้ āļˆāļ™āļāļĢāļ°āļ—ั่āļ‡āļĄāļēāļ–ึāļ‡āļžāļ§āļ‡āļ­āļ‡ุ่āļ™āļžāļ§āļāļŦāļ™ึ่āļ‡āļ‹ึ่āļ‡āđ€āļžิ่āļ‡āļŠุāļ āļ­āļĒู่āļšāļ™āđ€āļ–āļēāļ­āļ‡ุ่āļ™āļ‹ึ่āļ‡āļžัāļ™āļĢāļ°āđ‚āļĒāļ‡āļĢāļ°āļĒāļēāļ‡āļ­āļĒู่āļšāļ™āļิ่āļ‡āđ„āļĄ้āļŠูāļ‡ “āđ„āļ­้āļ™ี่āđāļŦāļĨāļ° āļĄัāļ™āđāļ้āļ„āļ­āđāļŦ้āļ‡āđ„āļ”้” āļĄัāļ™āļžูāļ”(āļ§่āļēāđāļĨ้āļ§) āļĄัāļ™āļ็āļ–āļ­āļĒāļŦāļĨัāļ‡āđ„āļ›āļŠāļ­āļ‡āļŠāļēāļĄāļ้āļēāļ§, āļ­āļ­āļāļ§ิ่āļ‡āđāļĨ้āļ§āļāļĢāļ°āđ‚āļ”āļ”āļ‚ึ้āļ™āđ„āļ›, āđāļ•่āļĄัāļ™āļžāļĨāļēāļ”āļžāļ§āļ‡āļ­āļ‡ุ่āļ™āđ„āļ›āļ™ิāļ”āđ€āļ”ีāļĒāļ§ āļĄัāļ™āļŦāļĄุāļ™āļ§āļ™āļāļĨัāļš (āļ•ั้āļ‡āļ—่āļēāļĄāļēāļ—ี่āļžāļ§āļ‡āļ­āļ‡ุ่āļ™) āļ­ีāļāļ„āļĢั้āļ‡ āļžāļĢ้āļ­āļĄāļัāļšāļžูāļ” āļŦāļ™ึ่āļ‡, āļŠāļ­āļ‡, āļ‹้āļģ, āđāļĨ้āļ§āļ็āļāļĢāļ°āđ‚āļ”āļ”āļ‚ึ้āļ™āđ„āļ›, āđāļ•่āļ็āđ„āļĄ่āđ„āļ”้āļœāļĨāļ”ีāđ„āļ›āļāļ§่āļēāđ€āļ”ิāļĄāļĄัāļ™āļžāļĒāļēāļĒāļēāļĄāđāļĨ้āļ§āļžāļĒāļēāļĒāļēāļĄāļ­ีāļ, āđāļ•่āđƒāļ™āļ—ี่āļŠุāļ”āļ็āļ•้āļ­āļ‡āđ€āļĨิāļāļĨ้āļĄāļ„āļ§āļēāļĄāļ„ิāļ”, āđāļĨāļ°āđ€āļ”ิāļ™āļˆāļēāļāđ„āļ›āđ€āļŠีāļĒ āđ‚āļ”āļĒāđāļŦāļ‡āļ™āļŦāļ™้āļēāļŠูāļ”āļāļĨิ่āļ™ āđāļĨāļ°āļžูāļ”āļ§่āļē “āļ­āļ‡ุ่āļ™āļ™ี้āļĄัāļ™āđ€āļ›āļĢี้āļĒāļ§ āđāļŦāļ‡āđ† āđ€āļĨāļĒ”



āļāļĨุ่āļĄāļ—ี่ 3 āļ™ิāļ—āļēāļ™āđ€āļĢื่āļ­āļ‡ The Lion and the Mouse

Once when a Lion was asleep, a little mouse began running up and down upon him; this soon wakened the Lion, who placed his huge paw upon him, and opened his big jaw to swallow him.Pardon, O King,” cried the little Mouse; forgive me this time, I shall never forget it. Who knows what I may be able to do you a turn some of these days?” The lion was so tickled at the idea of the Mouse being able to help him, that he lifted up his paw and let him go.Sometime after the lion was caught in a trap, and the hunters, who desired to carry him alive to the king, tied him to a tree while they went in search of a wagon to carry him on.Just then the little Mouse happened to pass by, and seeing the sad plight in which the lion was, went up to him and soon gnawed away the ropes that bound the king of the beasts.

āļ„āļģāđāļ›āļĨ
āļ„āļĢāļēāļ§āļŦāļ™ึ่āļ‡ āđ€āļĄื่āļ­āļĢāļēāļŠāļŠีāļŦ์ (āļŠิāļ‡āđ‚āļ•) āļ•ัāļ§āļŦāļ™ึ่āļ‡āļ™āļ­āļ™āļŦāļĨัāļšāļ­āļĒู่ āļŦāļ™ูāđ€āļĨ็āļāđ† āļ•ัāļ§āļŦāļ™ึ่āļ‡āđ„āļ”้āđ€āļĢิ่āļĄāļ§ิ่āļ‡āļ‚ึ้āļ™āļ§ิ่āļ‡āļĨāļ‡āļšāļ™āļŠิāļ‡āđ‚āļ•āļ•ัāļ§āļ™ั้āļ™ āļ”้āļ§āļĒāđ€āļŦāļ•ุāļ™ี้ āđ„āļĄ่āļŠ้āļēāđ„āļĄ่āļ™āļēāļ™āļŠิāļ‡āđ‚āļ•āļ็āļ•ื่āļ™ āđāļĨāļ°āđ€āļ­āļēāļ­ุ้āļ‡āļĄืāļ­āļ‚āļ™āļēāļ”āđƒāļŦāļ่āļ•āļ°āļ›āļšāļĄัāļ™āđ„āļ§้ āļžāļĢ้āļ­āļĄāļ­้āļēāļ›āļēāļāļāļ§้āļēāļ‡āđ€āļ•āļĢีāļĒāļĄāļ‚āļĒāļ­āļāļāļĨืāļ™“āļ‚āļ­āļ­āļ ัāļĒāđ‚āļ—āļĐāđ€āļ–ิāļ”āļ—่āļēāļ™āđ€āļˆ้āļēāļ›่āļē āļŦāļ™ูāļ•ัāļ§āđ€āļĨ็āļāļāļĨ่āļēāļ§āđ€āļŠีāļĒāļ‡āļ”ัāļ‡āļŸัāļ‡āļŠัāļ” āļĒāļāđ‚āļ—āļĐāđƒāļŦ้āļ‚้āļēāļžāđ€āļˆ้āļēāļŠัāļāļ„āļĢั้āļ‡ āđāļĨ้āļ§āļ‚้āļēāļžāđ€āļˆ้āļēāļˆāļ°āđ„āļĄ่āļĨืāļĄāļšุāļāļ„ุāļ“āļ‚āļ­āļ‡āļ—่āļēāļ™āđ€āļĨāļĒ āđƒāļ„āļĢāļˆāļ°āļĢู้ āđ„āļ”้āļ§่āļēāļŠัāļāļ§ัāļ™āļŦāļ™ึ่āļ‡āļ‚้āļēāļžāđ€āļˆ้āļēāļ­āļēāļˆāļ•āļ­āļšāđāļ—āļ™āļ—่āļēāļ™āđ„āļ”้ āļŠิāļ‡āđ‚āļ•āļ‚āļģāļĄāļēāļ āđ€āļĄื่āļ­āđ„āļ”้āļŸัāļ‡āļ„āļ§āļēāļĄāļ„ิāļ”āļ‚āļ­āļ‡āļŦāļ™ู āļ§่āļēāļŠāļēāļĄāļēāļĢāļ–āļˆāļ°āļŠ่āļ§āļĒāļ•āļ™āđ„āļ”้ āļˆึāļ‡āļĒāļāļ­ุ้āļ‡āļĄืāļ­ (āđ€āļ—้āļēāļŦāļ™้āļē) āļ­āļ­āļāđ€āļžื่āļ­āļ›āļĨ่āļ­āļĒāļŦāļ™ูāđ„āļ›āļŦāļĨัāļ‡āļˆāļēāļāļ™ั้āļ™āļĄāļēāļ™āļēāļ™āļžāļ­āļ”ู āļŠิāļ‡āđ‚āļ•āļ•ัāļ§āļ™ั้āļ™āđ„āļ›āļ•ิāļ”āļัāļšāļ”ัāļ (āļ‚āļ­āļ‡āļ™āļēāļĒāļžāļĢāļēāļ™) āđ€āļ‚้āļē āļ่āļēāļĒāļ™āļēāļĒāļžāļĢāļēāļ™āļ‹ึ่āļ‡āļ›āļĢāļēāļĢāļ–āļ™āļēāļˆāļ°āļ™āļģāđ„āļ›āđ€āļ›็āļ™ āđ€āļžื่āļ­āļ–āļ§āļēāļĒāļžāļĢāļ°āļĢāļēāļ‚āļē āļˆึāļ‡āļŠ่āļ§āļĒāļัāļ™āļœูāļāļĄัāļ™āđ„āļ§้āļัāļšāļ•้āļ™āđ„āļĄ้āļ•้āļ™āļŦāļ™ึ่āļ‡ āđāļĨ้āļ§āļžāļ§āļāđ€āļ‚āļēāļ็āđ„āļ›āļŦāļēāļĢāļ–āļĄāļēāļšāļĢāļĢāļ—ุāļ āđ€āļžื่āļ­āļšāļĢāļĢāļ—ุāļāļĄัāļ™āđ„āļ›āļ‚āļ“āļ°āļ™ั้āļ™āđ€āļˆ้āļēāļŦāļ™ูāļ™้āļ­āļĒāļšัāļ‡āđ€āļ­ิāļāļœ่āļēāļ™āļĄāļē āđāļĨāļ°āđāļĨāđ€āļŦ็āļ™āļŠāļ āļēāļžāļ­ัāļ™āļ™่āļēāđ€āļĻāļĢ้āļēāļ‚āļ­āļ‡āļŠิāļ‡āđ‚āļ• āļˆึāļ‡āđ€āļ”ิāļ™āđ€āļ‚้āļēāđ„āļ›āđƒāļāļĨ้āļŠิāļ‡āđ‚āļ• āđāļĨ้āļ§āļัāļ”āđāļ—āļ°āđ€āļŠืāļ­āļāļ—ี่āļĄัāļ”āļĢāļēāļŠāļēāđāļŦ่āļ‡āļŠัāļ•āļ§์āļ›่āļēāļ™ั้āļ™āļāļĢāļ°āļˆุāļĒāđ„āļ›



āļāļĨุ่āļĄāļ—ี่ 4 āļ™ิāļ—āļēāļ™āđ€āļĢื่āļ­āļ‡ The Lion and The Goat

One humid day in the summer, a lion and a goat were dying of thirst. Once they found a puddle, they began fighting for the water. They fought and became really tired.After a battle, they laid down for a rest. And then the lion saw vultures were flying circle around in the sky. “I think we better compromise and share the water or we keep fighting until one loses and becomes their food.” said the lion. The goat agreed with the lion, and at the end they share water to drink.

āļ„āļģāđāļ›āļĨ
āļ§ัāļ™āļŦāļ™ึ่āļ‡āļ—่āļēāļĄāļāļĨāļēāļ‡āļ­āļēāļāļēāļĻāļ­ัāļ™āđāļŠāļ™ āļ­āļšāļ­้āļēāļ§āļ‚āļ­āļ‡āļĪāļ”ูāļĢ้āļ­āļ™ āļŠิāļ‡āđ‚āļ•āđāļĨāļ°āđāļžāļ°āļ•่āļēāļ‡āļāļĢāļ°āļŦāļēāļĒāļ™้āļģāđāļĨāļ°āđ€āļ—ี่āļĒāļ§āđ€āļ”ิāļ™āļŦāļēāļ™้āļģāļ”ื่āļĄ āļˆāļ™āđ€āļĄื่āļ­āđ€āļ”ิāļ™āļĄāļēāļžāļšāļัāļšāđāļ­่āļ‡āļ™้āļģāđ€āļĨ็āļāđ† āđāļŦ่āļ‡āļŦāļ™ึ่āļ‡ āļ—ั้āļ‡āļŠāļ­āļ‡āđ€āļĢิ่āļĄāļ•่āļ­āļŠู้āļัāļ™āđ€āļžื่āļ­āđāļĒ่āļ‡āļ™้āļģ  āđƒāļ™āļ—ี่āļŠุāļ” āļ—ั้āļ‡āļŠิāļ‡āđ‚āļ•āđāļĨāļ°āđāļžāļ°āļ็āđ€āļŦāļ™ื่āļ­āļĒāļŦāļ­āļšāļ”้āļ§āļĒāļัāļ™āļ—ั้āļ‡āļ„ู่āļŦāļĨัāļ‡āļˆāļēāļāļ—ี่āļ—ั้āļ‡āļ„ู่āļ•่āļ­āļŠู้āļัāļ™ āļžāļ§āļāļĄัāļ™āļ™āļ­āļ™āļŦāļĄāļ”āđ€āļĢี่āļĒāļ§āđāļĢāļ‡ āđāļĨāļ°āđ€āļˆ้āļēāļŠิāļ‡āđ‚āļ•āļ็āļŦ็āļ™āļูāļ‡āđāļĢ้āļ‡āļāļģāļĨัāļ‡āļšิāļ™āļ­āļĒู่āļšāļ™āļ—้āļ­āļ‡āļŸ้āļēāļšāļĢิāđ€āļ§āļ“āļ™ั้āļ™  āļĄัāļ™āļˆึāļ‡āđ€āļ­๋āļĒāļ‚ึ้āļ™āļ§่āļē “āļ‚้āļēāļ„ิāļ”āļ§่āļēāđ€āļĢāļēāļ„āļ§āļĢāđāļš่āļ‡āļ™้āļģāļัāļ™āļิāļ™āļ”ีāļāļ§่āļēāļ—ี่āļˆāļ°āļĄāļēāļ•่āļ­āļŠู้āļัāļ™āļˆāļ™āļ•āļēāļĒāđ„āļ›āļ‚้āļēāļ‡āļ™ึāļ‡ āđāļĨ้āļ§āļāļĨāļēāļĒāđ€āļ›็āļ™āļ­āļēāļŦāļēāļĢāļ‚āļ­āļ‡āļžāļ§āļāđāļĢ้āļ‡āđ€āļŦāļĨ่āļēāļ™ั้āļ™āļ™āļ°”  āđ€āļˆ้āļēāđāļžāļ°āđ€āļŦ็āļ™āļ”้āļ§āļĒāļัāļšāļ„āļ§āļēāļĄāļ„ิāļ”āļ‚āļ­āļ‡āļŠิāļ‡āđ‚āļ• āđāļĨ้āļ§āļ—ั้āļ‡āļŠāļ­āļ‡āļˆึāļ‡āđāļš่āļ‡āļ™้āļģāļัāļ™āļิāļ™āđāļ•่āđ‚āļ”āļĒāļ”ี


āļāļĨุ่āļĄāļ—ี่ 5 āļ™ิāļ—āļēāļ™āđ€āļĢื่āļ­āļ‡ The Trees and the Axe

A man walked into the forest and asked the trees to provide him a handle for his axe, The Trees consented to his request and gave him a young ash tree. No sooner had the man fitted a new handle to his axe from it, than he began to use it and quickly cut down the noblest giants of the forest. An old oak, sad at the destruction of his friend said, to a neighboring cedar, “The first step has lost us all. If we had not given up the rights of the ash, we might still have kept our own privileges and have stood for ages.”
āļ„āļģāđāļ›āļĨ
āļĄีāļŠāļēāļĒāļ„āļ™āļŦāļ™ึ่āļ‡āđ€āļ”ิāļ™āđ€āļ‚้āļēāđ„āļ›āđƒāļ™āļ›่āļē āđ€āļ‚āļēāđ„āļ”้āļ‚āļ­āđƒāļŦ้āļ•้āļ™āđ„āļĄ้āļ•่āļēāļ‡āđ† āļĄāļ­āļšāļิ่āļ‡āđ„āļĄ้āđƒāļŦ้āđ€āļ‚āļēāđ€āļžื่āļ­āļˆāļ°āđ€āļ­āļēāđ„āļ›āļ—āļģāļ”้āļēāļĄāļ‚āļ§āļēāļ™ āļžāļ§āļāļ•้āļ™āđ„āļĄ้āđƒāļŦāļ่āļ•่āļēāļ‡āļ็āļĒāļ­āļĄāļ—ี่āļˆāļ°āļ—āļģāļ•āļēāļĄāļ„āļģāļ‚āļ­āļ‚āļ­āļ‡āļŠāļēāļĒāļœู้āļ™ี้āļžāļĢ้āļ­āļĄāļัāļšāļĄāļ­āļšāļิ่āļ‡āđ„āļĄ้āļ‚āļ­āļ‡āļ•้āļ™āļĄāļ°āļāļ­āļāđƒāļŦ้āđ€āļ‚āļē āđƒāļ™āđ„āļĄ่āļŠ้āļēāđ€āļ‚āļēāļ็āđƒāļŠ่āļ”้āļēāļĄāļ‚āļ§āļēāļ™āđ„āļ”้āļŠāļģāđ€āļĢ็āļˆ āđāļĨ้āļ§āļ็āļ•ัāļ”āļ•้āļ™āđ„āļĄ้āļ‚āļ™āļēāļ”āđƒāļŦāļ่āđƒāļ™āļ›่āļēāļĨāļ‡āļ­āļĒ่āļēāļ‡āļĢāļ§āļ”āđ€āļĢ็āļ§ āļ•้āļ™āđ‚āļ­๊āļ„āđāļ่āđ„āļ”้āļžูāļ”āļัāļšāļ•้āļ™āļ‹ีāļ”āļēāļŦ์āļœู้āđ€āļ›็āļ™āđ€āļžื่āļ­āļ™āļ‡āļēāļ™āđ‚āļĻāļāđ€āļĻāļĢ้āļēāļ•่āļ­āļāļēāļĢāļ–ูāļāļ—āļģāļĨāļēāļĒāļĨāļ‡āļ‚āļ­āļ‡āđ€āļžื่āļ­āļ™āđ† āļ•้āļ™āđ„āļĄ้āđƒāļŦāļ่āļ—ั้āļ‡āļŦāļĨāļēāļĒāļ§่āļē āļ•āļ­āļ™āđāļĢāļāļ–้āļēāđ€āļĢāļēāđ„āļĄ่āđƒāļŦ้āļิ่āļ‡āļ•้āļ™āļĄāļ°āļāļ­āļāđāļ่āđ€āļ‚āļēāđ„āļ› āļžāļ§āļāđ€āļĢāļēāļˆāļ°āļ­āļĒู่āđƒāļ™āļ›่āļēāđāļĨāļ°āļĄีāļ­āļēāļĒุāļĒืāļ™āļĒāļēāļ§āļˆāļ™āļŠั่āļ§āļ­āļēāļĒุāļ‚ัāļĒāđ€āļ›็āļ™āđāļ™่

āļāļĨุ่āļĄāļ—ี่ 6 āļ™ิāļ—āļēāļ™āđ€āļĢื่āļ­āļ‡The Cow Named Moo

Moo escapes from a farm. Moo is hungry. He does not want to eat grass. Moo is looking for McDonald’s. Moo loves cheeseburgers. Moo wants a double cheeseburger and French fries. He saw an advertisement on a billboard. He dreams about it every night.

āļ„āļģāđāļ›āļĨ
āļĄูāļŦāļĨāļšāļŦāļ™ีāļˆāļēāļāļŸāļēāļĢ์āļĄāđāļŦ่āļ‡āļŦāļ™ึ่āļ‡ āļĄูāļāļģāļĨัāļ‡āļŦิāļ§āđ‚āļŦāļĒ āđ€āļ‚āļēāđ„āļĄ่āļ•้āļ­āļ‡āļāļēāļĢāļิāļ™āļŦāļ้āļē āļĄูāļāļģāļĨัāļ‡āļĄāļ­āļ‡āļŦāļēāđāļĄāļ„āđ‚āļ”āļ™ัāļĨāļ”์ āļĄูāļŠāļ­āļšāļŠีāļŠāđ€āļšāļ­āļĢ์āđ€āļāļ­āļĢ์ āļĄูāļ•้āļ­āļ‡āļāļēāļĢāļ”ัāļšāđ€āļšิ้āļĨāļŠีāļŠāđ€āļšāļ­āļĢ์āđ€āļāļ­āļĢ์ āđāļĨāļ°āļĄัāļ™āļāļĢั่āļ‡āļ—āļ­āļ” āđ€āļ‚āļēāđ€āļŦ็āļ™āđ‚āļ†āļĐāļ“āļēāļšāļ™āļ›้āļēāļĒāđƒāļŦāļ่ āđ€āļ‚āļēāļัāļ™āđ€āļŦ็āļ™āļĄัāļ™āļ—ุāļāļ„ืāļ™


āļāļĨุ่āļĄāļ—ี่ 7 āļ™ิāļ—āļēāļ™āđ€āļĢื่āļ­āļ‡The Hares and the Frogs

The Hares, persecuted by the other beasts and afraid even of their own shadows, had a council to decide what to do.The conclusion they came to was to die rather than live on with this shame. So, they went to a pond, determined to drown themselves.
But when they were just about to jump, some Frogs who had been sitting on a water lily, startled by the noise they made, rushed to the deep water for safety.  “Look,” cried a Hare, “there are creatures who are even afraid of us, so things are not so bad, after all. We don’t need to die any more.”

āļ„āļģāđāļ›āļĨ
āļāļĢāļ°āļ•่āļēāļĒāļ›่āļēāļูāļ‡āļŦāļ™ึ่āļ‡āļ–ูāļāđ€āļŦāļĨ่āļēāļŠัāļ•āļ§์āļ›่āļēāļāļĨั่āļ™āđāļāļĨ้āļ‡ āđāļĨāļ°āļĄีāļ„āļ§āļēāļĄāļŦāļ§āļēāļ”āļāļĨัāļ§āļ•่āļ­āļŠิ่āļ‡āļ•่āļēāļ‡āđ† āļ­āļĒ่āļēāļ‡āļĄāļēāļ
āđāļĄ้āđāļ•่āđ€āļŦ็āļ™āđ€āļ‡kāļ‚āļ­āļ‡āļžāļ§āļāļ•ัāļ§āđ€āļ­āļ‡āļ็āļĒัāļ‡āļāļĨัāļ§āļžāļ§āļāļĄัāļ™āđ„āļ”้āļ›āļĢึāļāļĐāļēāļŦāļēāļĢืāļ­āļัāļ™āļ§่āļēāļ„āļ§āļĢāļ—āļģāļ­āļĒ่āļēāļ‡āđ„āļĢāļ—ี่āļ›āļĢāļ°āļŠุāļĄāļĨāļ‡āļĄāļ•ิāļ§่āļēāļžāļ§āļāļĄัāļ™āļ„āļ§āļĢāļ•āļēāļĒāđ€āļŠีāļĒāļ”ีāļāļ§่āļēāļ—ี่āļˆāļ°āļ­āļĒู่āļ­āļĒ่āļēāļ‡āļ—ุāļāļ‚์āļ—āļĢāļĄāļēāļ™āđƒāļˆāđ€āļŠ่āļ™āļ™ี้āđ€āļĄื่āļ­āļ„ิāļ”āđ€āļŠ่āļ™āļ™ั้āļ™āļูāļ‡āļāļĢāļ°āļ•่āļēāļĒāđ€āļŦāļĨ่āļēāļ™ั้āļ™āļˆึāļ‡āđ„āļ›āļĒัāļ‡āļŠāļĢāļ°āļ™้āļģāđ€āļžื่āļ­āļāļĢāļ°āđ‚āļ”āļ”āļ™้āļģāļ•āļēāļĒāđāļ•่āđ€āļĄื่āļ­āļžāļ§āļāļĄัāļ™āļāļĢāļ°āđ‚āļ”āļ”āļĨāļ‡āđ„āļ›āđƒāļ™āļ™้āļģāļูāļ‡āļāļšāļ—ี่āļāļģāļĨัāļ‡āļ™ั่āļ‡āļ­āļĒู่āļšāļ™āļ”āļ­āļāļšัāļ§āļžāļēāļัāļ™āļ•āļāđƒāļˆāļัāļšāđ€āļŠีāļĒāļ‡āļ”ัāļ‡āļˆāļēāļāļāļēāļĢāļāļĢāļ°āđ‚āļ”āļ”āļ™้āļģāļ‚āļ­āļ‡āđ€āļŦāļĨ่āļēāļāļĢāļ°āļ•่āļēāļĒāļžāļ§āļāļĄัāļ™āļĢีāļšāļāļĢāļ°āđ‚āļ”āļ”āļŦāļ™ีāļĨāļ‡āđ„āļ›āđƒāļ™āļ™้āļģāđ€āļžื่āļ­āļ„āļ§āļēāļĄāļ›āļĨāļ­āļ”āļ ัāļĒāļ”ูāļ™ั่āļ™āļŠิ” āļāļĢāļ°āļ•่āļēāļĒāļ•ัāļ§āļŦāļ™ึ่āļ‡āļĢ้āļ­āļ‡āļ­āļ­āļāļĄāļē “āļāļšāļžāļ§āļāļ™ั้āļ™āļāļĨัāļ§āļžāļ§āļāđ€āļĢāļēāļ”้āļ§āļĒ āļ—ั้āļ‡āđ† āļ—ี่ āđ„āļĄ่āđ€āļŦ็āļ™āļĄีāļ­āļ°āđ„āļĢāļ™่āļēāļ•āļāđƒāļˆāđ€āļĨāļĒ āļžāļ§āļāđ€āļĢāļēāđ€āļĨิāļāļ„ิāļ”āļ—ี่āļˆāļ°āļ•āļēāļĒāļัāļ™āđ€āļ–āļ­āļ°


assessment teacher🙍

āļ„ุāļ“āļ„āļĢูāļˆ๋āļēāļ„āļ­āļĒāđƒāļŦ้āļ„āļģāđāļ™āļ°āļ™āļģāđ€āļี่āļĒāļ§āļัāļšāļāļēāļĢāļ­āļ­āļāđ€āļŠีāļĒāļ‡

assessment friend ðŸšķðŸšķ
āđ€āļžื่āļ­āļ™āđ†āļžูāļ”āļŠāļģāđ€āļ™ีāļĒāļ‡āļ­ัāļ‡āļāļĪāļĐāļ”ีāļĄāļēāļ āļĄāļēāđ€āļĢีāļĒāļ™āļ•āļĢāļ‡āđ€āļ§āļĨāļē āđƒāļŦ้āļ„āļ§āļēāļĄāļĢ่āļ§āļĄāļĄืāļ­āđƒāļ™āļāļēāļĢāļ—āļģāļิāļˆāļāļĢāļĢāļĄ

assessment meðŸ‘Đ
āļ•ั้āļ‡āđƒāļˆāļ—āļģāļิāļˆāļāļĢāļĢāļĄāļĄāļēāđ€āļĢีāļĒāļ™āļ•āļĢāļ‡āđ€āļ§āļĨāļē







āđ„āļĄ่āļĄีāļ„āļ§āļēāļĄāļ„ิāļ”āđ€āļŦ็āļ™:

āđāļŠāļ”āļ‡āļ„āļ§āļēāļĄāļ„ิāļ”āđ€āļŦ็āļ™